۱۰ حقیقت شگفت انگیز درباره مومیایی های مصر باستان که احتمالا چیزی از آن ها نمی دانید

وقتی صحبت از مصر باستان می شه چه چیزایی به ذهن تون خطور می کنه؟ شاید به اهرام مصر فکر کنین، یا مجسمه بزرگ ابوالهول و خدایانی که سرهایشان به شکل حیواناته. شاید هم به یاد مومیاییا می افتین. اما واقعا چقدر از اونا میدونید؟ مومیاییا فقط اجسادی پیچیده در نوارهای پارچه ای کتون نبودن. مومیایی سازی یکی از آیینای مهم دوران مصر باستان بود و مومیاییا جایگاه خاصی در فرهنگ اون دوران داشتن. محققان به اطلاعات بسیار جالبی درباره مومیاییا دست پیدا کردن. با ۱۰ حقیقت باحال و خواندنی درباره مومیاییای مصر باستان همراه باشین.

۱- هزینه مومیایی کردن

طبق دست نوشته های یه سیاح یونانی مربوط به میونه سالای ۶۰ تا ۵۷ قبل از میلاد مسیح، هزینه گرون ترین روش مومیایی سازی، یه تالنت نقره (واحد پولی دوران باستان) به وزن ۳۰ کیلوگرم بود. این هزینه مربوط به دوران فرمانروایی دودمان بطلمیوسی در مصر باستانه.

امروزه جفت و جور ملزومات مومیایی سازی شامل پارچه کتون، سدیم کربنات دهیدراته (ناترون)، رزین و گزدود، در کل ۳۶۰۰ دلار خرج بر می داره، اما خود مومیایی کردن ۷۰ هزار دلار هزینه داره و شرکتای مختلفی وجود دارن که کار مومیایی سازی اجساد آدم و حیوانات خونگی رو انجام میدن.
مومیایی سازی حیوانات خونگی بین ۷ تا ۱۰۰ هزار دلار هزینه داره.
این در حالیه که هزینه یه مراسم تشییع و دفن جنازه در امریکا در سال ۲۰۱۷ به صورت میانگین بین ۷ تا ۱۰ هزار دلار و هزینه مراسم سوزوندن جسد ۱۰۰۰ دلار بود.

۲- استفاده درمانی از مومیاییا

از سال ۴۰۰ میلادی تا قرن نوزدهم، مومیاییا کاربرد دارویی داشتن. اروپاییا تصور می کردن مومیاییا با به کار گیری قیر طبیعی ساخته می شدن، در حالی که مصریان باستان از ماده رزین واسه مومیایی سازی استفاده می کردن که مثل قیره اما هیچ فایده ای واسه سلامتی نداره.

در قرون وسطی، افراد پولدار مومیاییای آسیاب شده رو به عنوان دارو خریداری می کردن و این باور به فواید پزشکی مومیاییا تا دهه ۱۸۰۰ میلادی ادامه داشت. وقتی پیدا کردن مومیاییا سخت شد، به جای اونا از اجساد خشک شده مجرمان استفاده می شد.

در دوره ای هم اجساد آدما رو آسیاب و با عسل مخلوط می کردن که از اون یه شیره دارویی شیرین به دست می اومد. در زمونه ای از تاریخ، اجساد رو با عسل مومیایی می کردن و این کار مخصوصا واسه اون انجام می شد که بعدا بشه اونا رو به دارو تبدیل کرد.
در بعضی نقاط دنیا هم رهبران و روحانیان رو در تابوتی از عسل مومیایی می کردن که این کار به هدف استفاده پزشکی از اونا انجام نمی شد.

۳- مومیاییای حیوانات

مصریان باستان علاوه بر اینکه حیوانات خونگی خود رو مومیایی می کردن، بعضی حیوانات رو هم فقط به قصد مومیایی کردن پرورش می دادن. این مومیاییا معمولا پیشکشی به خدایان مصریان بودن، چون مصریا خدایان شون رو با حیوانات در رابطه و اون حیوانات رو بعضی وقتا شکل تجسمی یافته خدایان می دونستن. مثلا «باستت» یکی از الههای دوران مصر باستان با ظاهر یه ماده شیر بود که مصریا تصور می کردن رابطه خاصی بین این الهه و گربه ها هست.
مصریان حیوانات مومیایی شده رو درون تابوتا و مقبره ها دفن می کردن و این کار مخصوصا واسه خدایان و الههایی انجام می شد که اون حیوانات سمبلی از اونا بودن یا اهمیت زیادی واسه مصریان داشتن.

با اینکه در دوران مصر باستان مومیاییای خیلی از حیوانات ساخته شد اما ساخت این مومیاییا در مقایسه با مومیایی آدما به مهارت و زمان کمتری نیاز داشت. بیشتر مومیاییای حیوانات رو مردمی خریداری می کردن که می خواستن هنگام زیارت در معابد اونا رو به خدایان و الهها پیشکش کنن. روحانیان مصری هم واسه ادای احترام به خدایان و الهها این مومیاییا رو در قبرستان معابد دفن می کردن. گربه ها، بابونا، ماهیا، کروکودیلا و گاوهای نر از جمله حیواناتی بودن که مومیایی می شدن.

۴- آماده کردن فوت شده واسه زندگی بعد از مرگ

مومیایی سازی شاید مهم ترین جنبه آداب مذهبی مصریان باستان بود. به باور مصریا کار مومیایی سازی واسه دست پیدا کردن به زندگی بعد از مرگ لازم بود چون اونا به فکر بودن بعد از مرگ در راه خود به طرف جهان باقی، به کالبد فیزیکی خود نیاز دارن.

مومیایی سازی با اینکه آیینی مذهبی بود، کم کم جایگاه مهمی در اقتصاد مصر باستان پیدا کرد، چون واسه مومیاییا خدمات مختلفی مثل آرایش موها، زیباسازی و ساخت تابوت ارائه می شد.

۵- آراستن مومیاییا

در زمونه ای از مصر باستان، یکی از مراحل مومیایی سازی، رنگ آمیزی بدن مومیاییا بود. مصریان مومیاییای مردان رو به رنگ قرمز و مومیاییای زنان رو به رنگ زرد در می آوردن. چشمون مومیاییا مصنوعی و از جنس شیشه یا سنگ بود و واسه موهای اونا از کلاه گیس یا نخای بافته شده استفاده می شد.
در دورانای بعدی، پوست مومیاییا رو با ورق طلا می پوشوندن.

مصریان باستان حتی ناخنای مومیاییا رو با یه جور حنا رنگ می کردن. به کار گیری حنا، قبل از هند در مصر باستان عادی بود. ناخنای مومیایی کشف شده رامسس اول، یکی از فرعونای مصر باستان، رنگی نارنجی داره که نشون دهنده وجود حنا یا نوع دیگری از رنگ در اون زمونه.

۶- مومیاییای طبیعی

مومیایی سازی از همون اول در مصر باستان عادی نبود. اجسادی که در شنای بیابانای مصر دفن می شدن، به دلیل خشکی محیط به مومیاییایی طبیعی تبدیل می شدن. محققان فکر می کنن مومیایی شدن اتفاقی اجساد و حفظ شدن اونا باعث تشکیل آیین مومیایی سازی شد.

وقتی مصریان باستان باور پیدا کردن که اجساد نباید از بین برن، دست به کارایی زدن تا بدن شخص درگذشته رو حفظ کنن، اما ۸۰۰ سال زمان برد تا با بیرون آوردن اندامای داخلی جلوی روند تجزیه رو بگیرن. ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، مصریان شروع به پوش,ندن مومیاییا با نوارهای کتون کردن، اما فقط از ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد، شروع به بیرون آوردن اندامای داخلی اجساد کردن. اونا از ۵۵۰۰ سال قبل شروع به دفن مومیاییا درون مقبره ها و تابوتا کردن.

۷- شکل قرار گرفتن دستا

شکل قرار گرفتن دستا در مومیاییا اهمیت زیادی داره.
مثلا، حالتی که در اون دستا به شکل متقاطع روی قفسه سینه قرار می گرفتن، مخصوص فرمانروایان بود.

در هر دوره ای از مصر باستان، شکل قرار گرفتن دستا در مومیاییا تغییر می کرد.
مثلا دستای مومیاییای باقیمونده از دوران پیش سلسله ای مصر روی صورت شون قرار می گرفت یا در مومیاییای فرمانروایان دورانای قدیمی و میانی مصر باستان، دستا در کنار بدن یا بعضی وقتا روی لگن قرار داشتن. اما حالت متقاطع دستا روی قفسه سینه که عادی ترین تصویر از مومیاییا هستش، فقط در دوران پادشاهی جدید در مصر باستان واسه فرمانروایان مرد استفاده می شد.

۸- مومیاییای ارزون قیمت

در دوران مصر باستان، مردم طبقات پایین جامعه استطاعت پرداخت هزینه همه مراحل مومیایی سازی رو نداشتن. به خاطر همین مومیاییای اونا تابوت یا مقبره نداشتن و معمولا اجساد اونا رو تنها خشک می کردن و همه یا بعضی از اندامای اجساد رو دست نخورده باقی می گذاشتن.

مصریانی که بسیار فقیر بودن بعضی وقتا جسد رو تنها تو یکدست می پیچیدند و چند روز یا چند هفته درون شنای بیابان دفن می کردن تا جسد خشک شه.
بعد از اون چاله های جسد رو با یه مایع حلال شستشو می دادن و جنازه رو در قبرستان دفن می کردن.

۹- کوزه های نگهداری از اندامای بدن

در روند مومیایی سازی مصر باستان ریه ها، کبد، معده و روده ها بیشترین اهمیت رو داشتن. مصریا این انداما رو از اجساد خارج کرده و درون کوزه های مخصوصی نگهداری می کردن. این کوزه ها براساس چهار خدای مصر باستان ساخته می شدن که مصریان باور داشتن از اندامای بدن فوت شده مراقبت می کنن. درِ هر کوزه به شکل سر هر کدوم از این خدایان، یعنی به شکل بابون، شغال، آدم و شاهین بود.

شاید مصریا اول اندامای بدن رو به خاطر این خارج می کردن که وجود اونا روند تجزیه اجساد رو سریع تر می کرد.
با گذشت زمان، کار خارج کردن انداما تبدیل به اعتقادی مذهبی شد و مصریان به فکر بودن شخص فوت شده در سفرش به جهان باقی به این انداما نیاز داره.

اما در میان اندامای بدن مغز کمترین اهمیت رو در روند مومیایی سازی مصر باستان داشت. بخاطر این در بیشتر مومیاییای دورانای اولیه مصر باستان و اجسادی که به طور کامل مومیایی نمی شدن، مغز دست نخورده باقی می مونه.

۱۰- نفرین مومیایی

نفرین مومیایی چیزی جز داستان پردازیای اذهان خیالباف نیس.
منشأ این داستانا، نوشته های تهدیدآمیز روی تابوت مومیاییا هستش که مجازات خدایان رو به غارتگران مقبره ها درصورت بی احترامی به مردگان گوشزد می کنه.
البته بعضی از قارچای دوران باستان درون مومیاییا حفظ شدن، اما محققان فهمیدن که این قارچا خطرناک نیستن.

چیجوری در عرض ۷۰ روز «مومیایی» بسازیم!

با «رزالیا لومباردو» آشنا شید؛ سالم ترین مومیایی دنیا که پلک می زنه

۹ حقیقت باحال و عجیب درباره زندگی مردم مصر باستان

با ۱۰ نمونه از حیرت زدگی‌های تاریخی که در مصر باستان رواج داشته آشنا شید

۵ واقعیت عجیب و باحال در مورد مصر باستان که شما رو متحیر میسازن