طبقه بندی انواع توریسم:انواع توریسم

نقش منابع طبیعی در جذب گردشگران

طبقه بندی انواع توریسم

2-3-1-­ انواع توریسم

توریسم دارای انواع مختلفی بوده که بر اساس عوامل متعدد می­توان تقسیم بندی­هایی را برای آن قائل شد. مهم­ترین عواملی که می­توان بر اساس آن انواع مختلفی از توریسم را تعریف و طبقه­بندی نمود عبارتند از:

 

2-3-1-1-­ از نظر زمانی

فعالیت­های گردشگری را به شکل کوتاه مدت (کم­تر از یک روز)، میان مدت (یک تا سه روز) و دراز مدت (بیش از سه روز) از یکدیگر تفکیک می­کند (موسايي ،1386: 18).

 

2-3-1-2-­از نظر مکانی

گردشگری را به صورت فعالیت­های گردشگری در حوزه نزدیک، حوزه میانی و حوزه خارج یا دور تقسیم بندی می­کند.

 

2-3-1-3-­ از نظر تابعیت

گردشگران به دو گروه گردشگران خارجی و بین المللی و گردشگران داخلی تقسیم می­گردد.

 

2-3-1-4-­ از لحاظ انگیزه سفر

بر اساس آن گردشگری با انگیزه­های استراحتی، تفریحی، درمانی، زیارتی، فرهنگی، اقتصادی، ورزشی و … از یکدیگر تفکیک می­شوند.

 

2-3-1-5-­ از نظر فصل گردشگری

موسم گردشگری را بر اساس فصول مختلف سال طبقه­بندی مـی­گردد. در این طبقه بندی دو فصل تابستان و زمستان از اهمیت بالاتری نسبت به فصول بهار و پاییز می­یابند (همان منبع، ص19).

 

2-3-1-6-­ از نظر شکل و سازماندهی سفر

مانند سفرهای انفرادی، گروهی، خانوادگی و … که ترکیب گردشگری را تعیین می­کند.

 

2-3-1-7-­ از نظر وسیله نقلیه مورد استفاده

بر اساس نوع وسیله نقلیه مورد استفاده برای انجام سفر طبقه­بندی می­شود.

 

 

 

2-3-1-8-­ از لحاظ نوع و محل اقامت

گردشگران را بر اساس نوع و محل اقامت، هم از نظر کیفی و هم کمی طبقه بندی می­کند. مانند گردشگران مقیم در هتل­ها، مهمان­پذیرها، خانه­های ویلایی و یا پانسونی­های خانگی، گمپینگ و …(همان منبع، ص19).

 

2-3-2-­تأسیسات اقامتی

مجموعه واحدهایی که برای اقامت گردشگران، خدمات اقامتی و یا وابسته به آنرا ارائه می­دهند تأسیسات اقامتی نامیده می­شوند. انواع تأسیسات اقامتی توریستی عبارتند از: هتل، متل، مهمان­سرا، مسافرخانه یا مهمان­پذیر، پانسیون، هتل آپارتمان، اردوگاه جهانگردی، کمپینگ، مجتمع توریستی، ویلا یا آپارتمان شخصی (خانه دوم).(الوانی، 1383:108)

 

2-3-2-1-­هتل

اقامتگاهی است با کیفیت و درجه­بندی مختلف که متناسب با امکانات، وسعت، تجهیزات، تعداد اتاق و تخت از یک تا پنج ستاره طبقه­بندی می­شوند.

 

2-3-2-2-­متل

اقامتگاه­هایی هستند که به صورت مجموعه یا منفرد در مسیر راه­های ارتباطی اصلی عمدتاً برای مسافران عبوری احداث می­شوند.

 

2-3-2-3-­مسافرخانه یا مهمان­پذیر

تأسیسات اقامتی ساده و ارزان قیمتی هستند که عموماً خدمات اقامتی ارائه می­دهند و از نظر کیفیت پایئن­تر از هتل­ها قرار دارند.

 

2-3-2-4-­مهمانسرا

به گروهی از تأسیسات اقامتی گفته می­شود که در سال­های قبل از انقلاب در نقاط دور دست و شهرهای فاقد هتل و اقامتگاه مناسب توسط سازمان جلب سیاحان ساخته شدند.

همچنین بهاقماتگاه­های اختصاصی گفته می­شود که سازمان­ها و ادارات مختلف برای اسکان مهمانان خود احداث می­کنند و معمولاً استفاده از آن­ها برای عموم مردم امکانپذیر نیست.

 

2-3-2-5-­هتل آپارتمان

به اقامتگاه­هایی اتلاق می­شود که واحد اقامتی در آن­ها نه به صورت اتاق، بلکه به صورت آپارتمان بوده و دارای اتاق خواب، پذیرایی، آشپزخانه و سرویس بهداشتی بوده و به صورت مبله تجهیز شده و در اختیار مهمانان قرار می­گیرد.

 

2-3-2-6-­مجتمع توریستی

به مجموعه­ای از تأسیسات اقامتی، پذیرایی، تفریحی، تفرجگاهی، ورزشی گفته می­شود که دارای تأسیسات متنوع بوده و مهمانان ضمن اقامات در آن­ها می­توانند از خدمات جانبی دیگری که در آن­ها وجود دارد استفاده نمایند. تأسیسات اقامتی در مجتمع­های توریستی متنوع است و می­تواند به صورت اتاق، ویلا، آپارتمان، کمپینگ، محل پارک کاروان یا اتاق­های سیار که با اتومبیل یدک کشیده می­شوند باشد(همان منبع، ص109).

 

2-3-2-7-­اردوگاه جهانگردی

به مجموعه­ای از تأسیسات اقامتی منفرد گفته می­شود که بصورت واحدهای مجزا از هم در محوطه­ای باز، ساخته می­شوند. عمدتاً این اردوگاه­ها دارای اتاقک­های کوچک و ساده­ای هستند که برای مشتریان کم درآمد در نظر گرفته می­شوند.

 

2-3-2-8-­بنگالو

به مجموعه_­ای از اقامتگاه­های منفرد گفته می­شود که دارای یک اتاق بزرگ با امکانات آشپزخانه، سرویس بهداشتی بوده و اغلب به صورت یک سوئیت یک اتاقه ساخته می­شود.

 

 

2-3-2-9-­ شاله[1]

به خانه­های ییلاقی گفته می­شود که در نواحی کوهستانی با مصالحی مانند چوب ساخته می­شوند. شاله­ها می­توانند ابعاد متفاوت داشته باشند.

 

2-3-2-10-­پانسیون

به نوعی واحد اقامتی گفته می­شود که ظاهری ساده داشته و ضمن اقامت از خدمات پذیرایی نیز برخوردار است.

 

2-3-2-11-­پانسیون­های خانگی

به واحدهای اقامتی گفته می­شود که در تعداد از اتاق­های ساختمان مسکونی صاحبان آن خدمات اقامتی ارائه می­دهند. در اینگونه پانسیون­ها، خانواده صاحب پانسیون تعدادی از اتاق­های مازاد خود را به اقامت مسافران اختصاص داده و از آنان پذیرایی می­کنند.

 

2-3-2-12-­ ویلاهای خصوصی

به این نوع اقامتگاه­ها در ادبیات گردشگری خانه دوّم یا Secound home نیز می­گویند. خانه­های دوم که عمدتاً در مناطق توریستی احداث می­شوند، به صورت اختصاصی توسط صاحبان و مهمانان آن­ها مورد استفاده قرار می­گیرند. مسافران اینگونه خانه­ها هر چند که عملکرد توریستی دارند، لیکن از نظر اقامت به تأسیسات اقامتی موجود در محل وابسته نیستند. لیکن نیازهای روزمره خود را از مـحـل تهیه کــرده و از خدمات موجود در مناطق توریستی استفاده می­کنند (همان منبع، ص109).

 

2-3-2-13-­اقامتگاه­های آزاد

این نوع اقامتگاه­ها فضاهای باز و آزادی هستند که هیچگونه تأسیساتی ندارند و صرفاً به خاطر زیبایی محل برای بر افراشتن چادر یا اقامت در فضای باز مورد استفاده مسافران قرار می­گیرند. نمونه این نوع اقامت را می­توان تقریباً در تمای شهرهای توریستی مشاهده کرد که مسافران در کنار پیاده­روها یا چمن­های پارک­های شهری چادر برافراشته و بیتوته می­کنند.

 

[1]– Challet