نقش منابع طبیعی در جذب گردشگران
طبقه بندی انواع توریسم
2-3-1- انواع توریسم
توریسم دارای انواع مختلفی بوده که بر اساس عوامل متعدد میتوان تقسیم بندیهایی را برای آن قائل شد. مهمترین عواملی که میتوان بر اساس آن انواع مختلفی از توریسم را تعریف و طبقهبندی نمود عبارتند از:
2-3-1-1- از نظر زمانی
فعالیتهای گردشگری را به شکل کوتاه مدت (کمتر از یک روز)، میان مدت (یک تا سه روز) و دراز مدت (بیش از سه روز) از یکدیگر تفکیک میکند (موسايي ،1386: 18).
2-3-1-2-از نظر مکانی
گردشگری را به صورت فعالیتهای گردشگری در حوزه نزدیک، حوزه میانی و حوزه خارج یا دور تقسیم بندی میکند.
2-3-1-3- از نظر تابعیت
گردشگران به دو گروه گردشگران خارجی و بین المللی و گردشگران داخلی تقسیم میگردد.
2-3-1-4- از لحاظ انگیزه سفر
بر اساس آن گردشگری با انگیزههای استراحتی، تفریحی، درمانی، زیارتی، فرهنگی، اقتصادی، ورزشی و … از یکدیگر تفکیک میشوند.
2-3-1-5- از نظر فصل گردشگری
موسم گردشگری را بر اساس فصول مختلف سال طبقهبندی مـیگردد. در این طبقه بندی دو فصل تابستان و زمستان از اهمیت بالاتری نسبت به فصول بهار و پاییز مییابند (همان منبع، ص19).
2-3-1-6- از نظر شکل و سازماندهی سفر
مانند سفرهای انفرادی، گروهی، خانوادگی و … که ترکیب گردشگری را تعیین میکند.
2-3-1-7- از نظر وسیله نقلیه مورد استفاده
بر اساس نوع وسیله نقلیه مورد استفاده برای انجام سفر طبقهبندی میشود.
2-3-1-8- از لحاظ نوع و محل اقامت
گردشگران را بر اساس نوع و محل اقامت، هم از نظر کیفی و هم کمی طبقه بندی میکند. مانند گردشگران مقیم در هتلها، مهمانپذیرها، خانههای ویلایی و یا پانسونیهای خانگی، گمپینگ و …(همان منبع، ص19).
2-3-2-تأسیسات اقامتی
مجموعه واحدهایی که برای اقامت گردشگران، خدمات اقامتی و یا وابسته به آنرا ارائه میدهند تأسیسات اقامتی نامیده میشوند. انواع تأسیسات اقامتی توریستی عبارتند از: هتل، متل، مهمانسرا، مسافرخانه یا مهمانپذیر، پانسیون، هتل آپارتمان، اردوگاه جهانگردی، کمپینگ، مجتمع توریستی، ویلا یا آپارتمان شخصی (خانه دوم).(الوانی، 1383:108)
2-3-2-1-هتل
اقامتگاهی است با کیفیت و درجهبندی مختلف که متناسب با امکانات، وسعت، تجهیزات، تعداد اتاق و تخت از یک تا پنج ستاره طبقهبندی میشوند.
2-3-2-2-متل
اقامتگاههایی هستند که به صورت مجموعه یا منفرد در مسیر راههای ارتباطی اصلی عمدتاً برای مسافران عبوری احداث میشوند.
2-3-2-3-مسافرخانه یا مهمانپذیر
تأسیسات اقامتی ساده و ارزان قیمتی هستند که عموماً خدمات اقامتی ارائه میدهند و از نظر کیفیت پایئنتر از هتلها قرار دارند.
2-3-2-4-مهمانسرا
به گروهی از تأسیسات اقامتی گفته میشود که در سالهای قبل از انقلاب در نقاط دور دست و شهرهای فاقد هتل و اقامتگاه مناسب توسط سازمان جلب سیاحان ساخته شدند.
همچنین بهاقماتگاههای اختصاصی گفته میشود که سازمانها و ادارات مختلف برای اسکان مهمانان خود احداث میکنند و معمولاً استفاده از آنها برای عموم مردم امکانپذیر نیست.
2-3-2-5-هتل آپارتمان
به اقامتگاههایی اتلاق میشود که واحد اقامتی در آنها نه به صورت اتاق، بلکه به صورت آپارتمان بوده و دارای اتاق خواب، پذیرایی، آشپزخانه و سرویس بهداشتی بوده و به صورت مبله تجهیز شده و در اختیار مهمانان قرار میگیرد.
2-3-2-6-مجتمع توریستی
به مجموعهای از تأسیسات اقامتی، پذیرایی، تفریحی، تفرجگاهی، ورزشی گفته میشود که دارای تأسیسات متنوع بوده و مهمانان ضمن اقامات در آنها میتوانند از خدمات جانبی دیگری که در آنها وجود دارد استفاده نمایند. تأسیسات اقامتی در مجتمعهای توریستی متنوع است و میتواند به صورت اتاق، ویلا، آپارتمان، کمپینگ، محل پارک کاروان یا اتاقهای سیار که با اتومبیل یدک کشیده میشوند باشد(همان منبع، ص109).
2-3-2-7-اردوگاه جهانگردی
به مجموعهای از تأسیسات اقامتی منفرد گفته میشود که بصورت واحدهای مجزا از هم در محوطهای باز، ساخته میشوند. عمدتاً این اردوگاهها دارای اتاقکهای کوچک و سادهای هستند که برای مشتریان کم درآمد در نظر گرفته میشوند.
2-3-2-8-بنگالو
به مجموعهای از اقامتگاههای منفرد گفته میشود که دارای یک اتاق بزرگ با امکانات آشپزخانه، سرویس بهداشتی بوده و اغلب به صورت یک سوئیت یک اتاقه ساخته میشود.
2-3-2-9- شاله[1]
به خانههای ییلاقی گفته میشود که در نواحی کوهستانی با مصالحی مانند چوب ساخته میشوند. شالهها میتوانند ابعاد متفاوت داشته باشند.
2-3-2-10-پانسیون
به نوعی واحد اقامتی گفته میشود که ظاهری ساده داشته و ضمن اقامت از خدمات پذیرایی نیز برخوردار است.
2-3-2-11-پانسیونهای خانگی
به واحدهای اقامتی گفته میشود که در تعداد از اتاقهای ساختمان مسکونی صاحبان آن خدمات اقامتی ارائه میدهند. در اینگونه پانسیونها، خانواده صاحب پانسیون تعدادی از اتاقهای مازاد خود را به اقامت مسافران اختصاص داده و از آنان پذیرایی میکنند.
2-3-2-12- ویلاهای خصوصی
به این نوع اقامتگاهها در ادبیات گردشگری خانه دوّم یا Secound home نیز میگویند. خانههای دوم که عمدتاً در مناطق توریستی احداث میشوند، به صورت اختصاصی توسط صاحبان و مهمانان آنها مورد استفاده قرار میگیرند. مسافران اینگونه خانهها هر چند که عملکرد توریستی دارند، لیکن از نظر اقامت به تأسیسات اقامتی موجود در محل وابسته نیستند. لیکن نیازهای روزمره خود را از مـحـل تهیه کــرده و از خدمات موجود در مناطق توریستی استفاده میکنند (همان منبع، ص109).
2-3-2-13-اقامتگاههای آزاد
این نوع اقامتگاهها فضاهای باز و آزادی هستند که هیچگونه تأسیساتی ندارند و صرفاً به خاطر زیبایی محل برای بر افراشتن چادر یا اقامت در فضای باز مورد استفاده مسافران قرار میگیرند. نمونه این نوع اقامت را میتوان تقریباً در تمای شهرهای توریستی مشاهده کرد که مسافران در کنار پیادهروها یا چمنهای پارکهای شهری چادر برافراشته و بیتوته میکنند.
[1]– Challet
